Se tivésemos que poñer un cualificativo sería o de super- woman. Ana é a imaxe fiel desa muller que o pode todo, ou que polo menos o tenta. Representa esa muller do noso tempo, que optou por compaxinar a súa iniciativa persoal e profesional con tres fillos. Ana é unha muller que non se expón de ningunha maneira renunciar a nada, aínda que sabe que hai momentos en que é inevitable elixir.
Titulada en Empresariais, con máster en internacionalización leva máis de 15 anos dedicada a dirección loxística no grupo de empresas Lóxica con sede na Coruña. Non pertence á xeración das nativas dixitais pero recoñece estar enganchada ao portátil, smartphone e tablets. Sabe que estas ferramentas son claves para sacar adiante o último proxecto no que se deixa a pel: CARRYCOOL.
Cóntanos, Ana, como xorde este nove proxecto?
A idea de Carrycool nace no verán de 2012, despois de moitas horas conducindo pola estrada da Costa da Coruña a Puentedeume, pensando en chegar a tempo a recoller aos meus fillos para pasar a tarde na praia e en como apañarme para levar todo o kit de toallas, bañadores, xerseis polo si ou polo non e merendas, claro. Xa por entón, había tendencia de levar un carriño da compra á praia e ocorréulleme poñerlle unha neveira na parte inferior e unha mochila encima, que se puidesen transportar no carro ou por separado, e que fose moi fácil de levar no maleteiro do coche.
Sentes que a túa maternidade condicionou a túa vida profesional?
En absoluto. O meu marido foi o meu gran apoio e sempre soubo a importancia da miña profesión e do meu labor como socia de Lóxica. Se que é verdade, que se a tecnoloxía estivese máis avanzada cando naceron os meus fillos, fose menos problemático estar 5 ou 6 semanas de baixa. Hai 13 anos, a conexión por remoto non era como hoxe.
Nalgún momento tiveches que sacrificar aspiracións profesionais polos teus fillos?
Nunca diría sacrificar. Se que tiven que elixir, pero elixín a gusto. Quizais a decisión máis difícil foi recente cando rexeitei volver estar ao 100% do meu tempo, traballando para Lóxica. Cústame, porque me gusta o meu traballo, pero os meus fillos están nunha idade que necesitan o meu apoio en casa. O meu marido estivo os últimos 5 anos vivindo fóra da Coruña e despois dun tempo moi difícil tentando estar en todo, reducín a miña xornada laboral. Teño que recoñecer que meses despois de tomar esa decisión e de converterme en taxista dos meus fillos, seguía dicindo “que feliz son” cada vez que me montaba no coche con eles, para levalos ao cole.
Curiosamente, foi nese momento de baixada de ritmo frenético, tanto na oficina como na casa, cando se me ocorreu este novo proxecto, Carrycool.
Principais medidas para mellorar a conciliación entre maternidade e traballo?
Sen dúbida penso que unha gran medida de mellora da conciliación é o horario flexible. Se o equipo de traballo está cohesionado e a xente é responsable, funcionará seguro. Tamén son moi fan do teletraballo, sempre que saibas poñerlle freo e marcarche momentos de “computador prohibido”. Por agora son un mal exemplo nisto.
Por suposto calquera axuda ao empresario, para cubrir a baixa con outra persoa, sería unha iniciativa para aplaudir.
Por que che parece necesario que as mulleres directivas se agrupen?
Creo nas tendencias de dirixir en feminino. Queiramos ou non, temos experiencias e vivencias comúns, coas que non se enfrontan os homes, e cando as reflexionas en grupo, obtés conclusións e determinación para actuar ou implantar cambios.
Creo que estas unións poden ser interesantes para mobilizar intereses comúns e aínda que non me gusta moito a discriminación positiva, creo que Executivas conseguiu presenza nas institucións, non só da muller directiva, senón da muller emprendedora.
Ademais, calquera grupo de mulleres é capaz de facer o mellor networking que pode abrirnos portas.
Atopaches freo á túa carreira por ser muller, crees que existen barreiras?
Non, nunca atopei freo por ser muller. Pelexei por moitos freos, pero non os relacionei con ser muller. Todos batallamos na nosa vida profesional, homes e mulleres. Gústame pensar que non hai prexuízos e que non hai barreiras. Creo que é algo cultural e antigo pensar que as hai. O que necesitamos é estar ben formadas, ser perseverantes e aproveitar as oportunidades que se nos presentan.
